07/10/2024
Αθηνά, Ελλαδα
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Γιώργος Βάλαρης στη «ΒτΚ»: «Θέλω να ξαφνιάζω με κάτι καινούργιο» – Η Βραδυνή

«Είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι υπάρχει μία νέα γενιά καλλιτεχνών με πολλή δροσιά και μία “φρέσκια” ματιά, που παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον»

Σκηνοθέτης, ηθοποιός, συγγραφέας, μεταφραστής και παραγωγός ο Γιώργος Βάλαρης μιλάει στη «Βραδυνή της Κυριακής» για την πορεία του και τη ζωή του.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιώργου Βάλαρη στη «ΒτΚ»:

Κύριε Βάλαρη, μετά το εκπληκτικό «Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας», μας παρουσιάζετε την παραγωγή σας (Broadway Show Productions) «Μίμης Πλέσσας – γενέθλια 100», από 10 μέχρι 20 Οκτωβρίου, στο «Παλλάς». Τι θα δούμε ακριβώς;

«Θα δείτε ένα μουσικό θέαμα με πολλούς εκλεκτούς ερμηνευτές και πολύ αγαπημένα τραγούδια του σπουδαίου δημιουργού Μίμη Πλέσσα –σε πολλά από τα οποία έχει γράψει τους στίχους ο ποιητής μας Λευτέρης Παπαδόπουλος– από τον Κινηματογράφο, που έχουν στιγματίσει πολλές γενιές και πιστεύω θα μεταδώσουν χαρά και συναισθήματα και σε επόμενες!

Οι κινηματογραφικές ταινίες και η δύναμη των τραγουδιών από τον ελληνικό Κινηματογράφο, έχουν αποτελέσει πηγή έμπνευσης σε πολλούς και ήταν ερέθισμα για εμένα ώστε να ανεβάσω δημοφιλείς ταινίες σε μορφή μιούζικαλ, όπως “Γοργόνες και μάγκες”, “Μαριχουάνα στοπ”, “Η νεράιδα και το παλικάρι”, αλλά και “Ο μπακαλόγατος” πρόσφατα!».

Το έργο αφορά και σε βιογραφικά στοιχεία του κορυφαίου μας συνθέτη ή θα αναφέρεται μόνο στις μουσικές δημιουργίες του;

«Θα έχει και κάποια στοιχεία για τη ζωή του Μίμη Πλέσσα, σε ένα ντοκιμαντερίστικο κλίμα θα έλεγα». 

Ποιοί καλλιτέχνες θα πάρουν μέρος;

«Κώστας Μακεδόνας, Κώστας Καραφώτης, guest Στέφανος Κορκολής, Γιάννης Ζουγανέλης, τιμητική συμμετοχή Ζωζώ Σαπουντζάκη, Νίνα Λοτσάρη, Μπέσυ Μάλφα, Σοφία Μανουσάκη, Ευαγγελία Μουμούρη, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Γιώργος Σπετσιώτης.

Ο Στέλιος Διονυσίου 10/10, η Μπέσσυ Αργυράκη 11/10, η Όλγα Βενέτη 12/10, η Γλυκερία 12-13/10, η Ελένη Καρακάση 17/10, η Πέγκυ Ζήνα 18/10, η Λένα Αλκαίου 19/10 και ο Θοδωρής Μαραντίνης και 20/10 η Μελίνα Ασλανίδου. Την καλλιτεχνική επιμέλεια έχει η Λουκίλα Πλέσσα και τη μουσική ενορχήστρωση ο Αντώνης Γούναρης».

Στις 12 Οκτωβρίου, μία από τις ημέρες των παραστάσεων, είναι και τα γενέθλιά του. Ευτύχησε όχι μόνον να μακροημερεύσει, αλλά και να ζήσει τη μεγάλη του επιτυχία. Θα υπάρξει κάποια έκπληξη τη βραδιά εκείνη;

«Φυσικά,εκείνη τη βραδιά, και ευχόμαστε να μας τιμήσει με την παρουσία του, αυτός είναι ο στόχος. Θα έχουμε σπέσιαλ εκπλήξεις, και ξέρετε, έχουμε μεγάλη αγωνία και χαρά να τιμήσουμε επί σκηνής το κλείσιμο των 100 χρόνων ενός μύθου!».

Η εποχή του Μίμη Πλέσσα και λίγο μετά, έδωσε πολλά μεγάλα ονόματα συνθετών με τραγούδια που έως τώρα τραγουδάμε. Στη δική μας, πολύ πιο πεζή εποχή, δεν υπάρχουν τέτοιοι δημιουργοί. Γιατί αμφιβάλλω αν ύστερα από 30 χρόνια θα τραγουδάνε συνθέσεις σημερινών δημιουργών, ή κάνω λάθος;

«Δυστυχώς, νομίζω ότι έχετε δίκιο, με κάποιες φωτεινές, ίσως, εξαιρέσεις, όπως ο Γιώργος Θεοφάνους.

Η εποχή μας σε όλους τους τομείς έχει μία φτώχεια, μία πεζότητα, που ίσως έχει να κάνει και με τον καταιγισμό της Τεχνολογίας, αλλά και την έλλειψη συναισθήματος και ευαισθησίας στη ζωή».

Ο Μίμης Πλέσσας είναι ανέκαθεν ένας γλυκός και γαλήνιος άνθρωπος. Οφείλεται η μακροζωία μας και στο χαρακτήρα μας;

«Πιστεύω ότι η χαρά, η αγάπη, η καλοσύνη και η δοτικότητα αντανακλούν στο εσωτερικό μας και μας χαρίζουν αν όχι μακροζωία, ηρεμία και ευτυχία!».

Απόφοιτος του Λεόντειου Λυκείου ο Πλέσσας, σπουδασμένος φυσικομαθηματικός, με μεταπτυχιακά στις ΗΠΑ, μόλις στα 27 του πήρε το πρώτο βραβείο από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και την επόμενη χρονιά κατετάγη πέμπτος πιανίστας των ΗΠΑ. Πιστεύετε πως η τύχη μας ευθύνεται για το λαμπρό μας μέλλον, ή με τον κόπο μας το αποκτούμε;

«Πιστεύω πως είναι συνδυασμούς τύχης αλλά και σκληρής δουλειάς και στοχοπροσήλωσης σε αυτό που πραγματικά ερχόμαστε να υπηρετήσουμε σ’ αυτή τη ζωή, αν το βρούμε!».

Και εσείς, κύριε Βάλαρη, είστε χαρισματικός… Σκηνοθέτης, ηθοποιός, συγγραφέας, μεταφραστής και παραγωγός. Συνωμότησε το Σύμπαν για την επιτυχία σας ή παλέψατε μέχρι την αναγνώριση;

«Νομίζω ότι και το Σύμπαν συνωμότησε αλλά και εγώ είχα πολύ ισχυρούς στόχους – που έχουν να κάνουν με την Τέχνη, την προσωπική μου ευδαιμονία και τη μετάδοση αγάπης και χαράς στον κόσμο!».

Η πιο επώδυνη και η πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωής σας ποια ήταν;

«Η πιο δύσκολη ήταν η απώλεια των γονιών μου σε νεαρή ηλικία και η πιο ευτυχισμένη είναι αυτή που διανύω τα τελευταία πέντε χρόνια, και εύχομαι έτσι να είναι πάντα! Η επαγγελματική μου δημιουργία και επιτυχία, είναι αρκετά συνυφασμένη με την προσωπική μου ευτυχία».

Τι συμβουλή θα δίνατε στο νεότερο εαυτό σας;

«Να είμαι πιο τολμηρός και να πιστεύω περισσότερο στον εαυτό μου».

Τελικά, δεν προλάβατε να κάνετε μιούζικαλ τη ζωή του Βοσκόπουλου, όπως σχεδιάζατε…

«Δυστυχώς, μας πρόλαβε η αιφνίδια απώλεια του αγαπημένου φίλου και σπουδαίου καλλιτέχνη, αλλά ποιος ξέρει, στο μέλλον…».

Πώς βλέπετε το μέλλον του Θεάτρου στη χώρα μας;

«Το Θέατρο είναι ένα μαγικός χώρος και είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι υπάρχει μία νέα γενιά καλλιτεχνών με πολλή δροσιά και μία “φρέσκια” ματιά, που παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον. Μία αναγέννηση στο Θέατρο, με νέο αίμα!». 

Τι άλλο προσεχώς μας ετοιμάζετε; Κάτι εντελώς διαφορετικό ίσως;

«Ναι, πάντα θέλω να ξαφνιάζω το κοινό μου, και πέρα από την “Όμορφη πόλη”, που θα επαναληφθεί στο “Παλλάς” τον Ιανουάριο, με σπουδαίους και διαφορετικούς ερμηνευτές για το αφιερωματικό έτος των 100 χρόνων από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη, σκέφτομαι να κάνω μία πολύ ανατρεπτική παράσταση τον ερχόμενο Δεκέμβριο. Παράλληλα, θα επαναληφθεί, στο Θέατρο Έμπασσυ, “Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο της σοκολάτας!”».

Ποιός είναι ο Γιώργος Βάλαρης

Ο Γιώργος Βάλαρης γεννήθηκε στη Βενεζουέλα από γονείς μετανάστες, αλλά επέστρεψαν στην Ελλάδα και μεγάλωσε στο Αγρίνιο.

Απέδρασε όμως από τα στενά όρια της επαρχίας και κυνήγησε τα όνειρά του. Εκτός των άλλων σπουδών του, παρακολούθησε σεμινάρια Σεναρίου σε Αμερική και Αγγλία. Η ηθοποιός Αντιγόνη Βαλάκου ήταν που τον οδήγησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού, αρχικά ως ακροατή.

Νιώθει τυχερός που ανήκει σε μία από τις τελευταίες γενιές που έζησαν και αγάπησαν το Θέατρο και όχι τη ματαιοδοξία της Τηλεόρασης.


Πηγή: www.vradini.gr