«Πολλές φορές σιωπώ. Εάν και νιώθω ότι θα σκάσω αν δεν μιλήσω, ιδίως όταν με πνίγει το δίκιο»
Κύριε Πατέλη, περιοδεύετε με το έργο του Γιώργου Ρούσσου «Ο ζηλιαρόγατος». Πού θα εμφανιστείτε και ποιοι αποτελούν το θίασο, που είναι και μεγάλος;
«Μόλις επιστρέψαμε από παραστάσεις σε δύο πόλεις της Κύπρου, και στις 12 και 13 Οκτωβρίου θα είμαστε στην Πάτρα, στο θέατρο “Πάνθεον”. Ο θίασος αποτελείται από πολλούς εκλεκτούς συναδέλφους, όπως η Ελένη Φιλίνη, ο Οδυσσέας Σταμούλης, ο Πέτρος Πέτρου, η Στεφανία Φιλιάδη, η Αθανασία Τσουμελέκα και η Μαρία Κοκκινίδου. Μαζί μας και η Νέλλη Γκίνη».
Το 1954 που πρωτοπαίχτηκε στο Θέατρο, τον ζηλιαρόγατο υποδυόταν ο κορυφαίος Βασίλης Λογοθετίδης. Εσείς μελετήσατε την ερμηνεία του;
«Κοιτάξτε, όπως όλοι μας, έχω δει πολλές φορές αυτά τα διαμάντια του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Βασίλης Λογοθετίδης είναι από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, μέγιστος. Πιστεύω πως δεν με επηρέασε στο παίξιμο, γιατί προσπάθησα να δώσω το δικό μου υποκριτικό στιλ».
Ο σκηνοθέτης Γιώργος Φρατζεσκάκης έδωσε άλλο ύφος στην υπόθεση; Πρόσθεσε κάτι διαφορετικό;
«Ο Γιώργος Φραντζεσκάκης πήρε στα χέρια του ένα σπουδαίο έργο, το σεβάστηκε απόλυτα και παρουσίασε με τη δική του ματιά την “κωμωδία του καλοκαιριού”».
Αγαπάει ο κόσμος τα έργα εκείνου του καιρού, που διέπρεπαν μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Ρούσσος, ο Σακελλάριος, ο Ψαθάς;
«Λατρεύω όλους αυτούς τους συγγραφείς και προσπαθώ να ανεβάζω έργα τους, γιατί ο κόσμος όντως τους ακολουθεί πιστά, ακόμη και στις μέρες μας».
Υπάρχουν ανάλογοι συγγραφείς στην εποχή μας με τόσο… κομψό χιούμορ; Γιατί πολλές κωμωδίες περιέχουν σαν χιούμορ βωμολοχίες, και μου είναι ανεξήγητο.
«Φυσικά και υπάρχουν αξιόλογοι θεατρικοί συγγραφείς… Απλά, οι καιροί έχουν αλλάξει, και σίγουρα χάθηκε ο ρομαντισμός. Γι’ αυτό και με κάθε μία από τις κωμωδίες των παλαιών συγγραφέων που επανέρχονται, θέλουμε να θυμίσουμε την ωραία εκείνη εποχή του παρελθόντος».
Είστε πολλά χρόνια στο χώρο του Θεάτρου και της Τηλεόρασης, αλλά… αθόρυβα, ενώ άλλοι συνάδελφοί σας γίνονται και… μαϊντανοί ενίοτε.
«Εγώ, προτιμώ να μιλώ μόνο μέσα από τη δουλειά μου. Δεν μου άρεσαν ποτέ και δεν μου αρέσουν ούτε τώρα, τα πυροτεχνήματα που δίνουν μία λάμψη λίγων λεπτών, και μετά πάλι επιστρέφουμε στην αφάνεια».
Πιστεύετε στη δύναμη των social media ή είναι «φούσκες»;
«Όντως έχουν μεγάλη δύναμη. Όμως, είναι τόσες πολλές οι πληροφορίες που παίρνουμε καθημερινά, που ξεχνάμε πολύ γρήγορα τι έγινε λίγο πιο πριν… Βλέπετε, βρισκόμαστε στην εποχή της ταχύτητας».
Πώς και πότε ξεκίνησε η αγάπη σας για την Ηθοποιία;
«Με επηρέασε πάρα πολύ ο παλιός κλασικός ελληνικός κινηματογράφος… Τα Σαββατόβραδα καθόμασταν παιδιά, μπροστά στην τηλεόραση και ταξιδεύαμε με τις υπέροχες ταινίες… Από τότε κάτι ξύπνησε μέσα μου… Και πόσο καλό μού έκανε, αλήθεια!»
Αν κάνατε restart θα ακολουθούσατε την ίδια πορεία;
«Δεν το διαπραγματεύομαι που να μου χαρίζανε τον ουρανό με τα άστρα… Αυστηρά, την ίδια μόνο».
Βιοπορίζεται ένας καλλιτέχνης από τη δουλειά του μόνο;
«Δύσκολα. Και εγώ κυνηγάω το μεροκάματο, όπως και άλλοι. Έχω δουλέψει και αλλού, ειδικά στο παρελθόν… Η δουλειά δεν είναι ντροπή».
Με τη ζυγαριά τι σχέσεις έχετε;
«Σχέσεις άγχους! Δεν θέλω να ανεβαίνω πάνω της, γιατί με απογοητεύει συνήθως».
Είστε ανοιχτόκαρδος και γελαστός σαν τους χαρακτήρες που υποδύεστε;
«Πιστεύω ότι είμαι χαρούμενος άνθρωπος γενικά. Δεν παίρνω τον εαυτό μου στα σοβαρά, γι’ αυτό και κάνω διαρκώς χιούμορ. Γελάω, γιατί μέρα χωρίς γέλιο είναι χαμένη μέρα. Αδιαφορώ για τον κυνισμό που με περιβάλλει, και συνεχίζω να διατηρώ την πίστη για τις δικές μου παλιομοδίτικες αξίες».
Τι συμβουλή θα δίνατε στο νεότερο εαυτό σας, αν είχατε την ευκαιρία;
«Προχώρα. Μη φοβάσαι τίποτα… Πίστευε στον εαυτό σου, κανένας δεν είναι καλύτερος από σένα».
Στη δουλειά σας βοηθά το «η σιωπή είναι χρυσός»;
«Πολλές φορές σιωπώ. Εάν και νιώθω ότι θα σκάσω αν δεν μιλήσω, ιδίως όταν με πνίγει το δίκιο».
Βοηθάει η τηλεόραση στην ανέλιξη ενός ηθοποιού;
«Η Τηλεόραση είναι δυνατό μέσο. Πιστεύω ότι με σωστές επιλογές, όταν φυσικά έχεις την πολυτέλεια να επιλέξεις, σου ανοίγει πόρτες. Δεν μου έχει έρθει έως τώρα ένας δυνατός ρόλος, αλλά ο Σπύρος ο Παπαδόπουλος μου έλεγε: “Μάκη, αν είναι να έρθει, θα έρθει και θα σε βρει μόνο του”, που και στον Σπύρο το είχε πει ο Ντίνος Ηλιόπουλος. Μέχρι να έρθει όμως, εγώ περνάω όμορφα με τη δουλειά μου».
Τι άλλο, μετά τον «Ζηλιαρόγατο»;
«Επειδή έχει επιτυχία το έργο, για το χειμώνα λέμε να το συνεχίσουμε σε κάποιους προορισμούς. Και… κάθε Παρασκευή θα παίζω στο θέατρο “Ελιάρτ”, στο έργο του Γιώργου Φραντζεσκάκη “Όμορφη πόλη μαγική”. Μία μουσική παράσταση με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη».
Πηγή: www.vradini.gr
