Τη θλίψη του εξέφρασε το ΑΚΕΛ για το θάνατο του στελέχους του, Μιχάλη Κούβαρου, , σε ηλικία 52 χρόνων, μετά από ανακοπή καρδιάς.
Ο Μιχάλης Κούβαρος εντάχθηκε στην ΕΔΟΝ και το ΑΚΕΛ από νεαρή ηλικία και δραστηριοποιήθηκε στο νεολαιίστικο κίνημα, διατελώντας και Επαρχιακός Γραμματέας της ΕΔΟΝ Λευκωσίας-Κερύνειας. Στη συνέχεια, εντάχθηκε στον επαγγελματικό μηχανισμό του ΑΚΕΛ Λευκωσίας-Κερύνειας και ήταν -μέχρι σήμερα- μέλος της Επαρχιακής Γραμματείας. Παράλληλα, ο Μιχάλης Κούβαρος ήταν ενεργός στο κίνημα του ερασιτεχνικού λαϊκού αθλητισμού. Διετέλεσε επίσης Κοινοτικός Σύμβουλος του ΑΚΕΛ στο Λυθροδόντα.
Ο Μιχάλης Κούβαρος παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια παρέμεινε ακούραστος, με θέληση και ανιδιοτέλεια, στις επάλξεις της καθημερινής δράσης του ΑΚΕΛ. Σε όλη του την πορεία στο Λαϊκό Κίνημα ξεχώρισε για το ήθος και τη σεμνότητα του, την πίστη του στην ιδεολογία και τις αξίες του Κόμματος και της Αριστεράς. Το ΑΚΕΛ αποχαιρετά τον Μιχάλη Κούβαρο, ως ένα ξεχωριστό σύντροφο και άνθρωπο, ιδεολόγο, αγωνιστή της ζωής και του Κινήματος κι έτσι θα μείνει στη μνήμη όλων όσοι τον γνώρισαν.
Σε μία συγκλονιστική ανάρτηση για τον Μιχάλη Κούβαρο, προέβη ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Χρίστος Χριστοφίδης.
Ακολουθεί αυτούσια:
Επιστρέφοντας τώρα απότ ο Γενικό Νοσοκομείο θέλω να πω δυο λόγια από καρδιάς. Είναι φορές που δεν θέλεις με τίποτε να σύρεις πέντε-έξι γραμμές, γιατί κάθε γράμμα που γράφεις είναι μια μαχαιριά. Αλλά οφείλουμε.
Έφυγε από κοντά μας ένας φίλος, σύντροφος και αδελφός. Απροσδόκητα. Ανακοπή καρδίας. Ο Μιχάλης Κούβαρος ήταν φίλος στενός για περίπου 30 χρόνια.
Δουλέψαμε μαζί από τα νεανικά χρόνια της ΕΔΟΝ και όταν ήμουν ΓΓ της ΕΔΟΝ ήταν Επαρχιακός Γραμματέας της ΕΔΟΝ Λευκωσίας/Κερύνειας και μέλος της Κεντρικής Γραμματείας. Λίγες ήταν οι μέρες που δεν μιλήσαμε εκείνη την πανέμορφη εποχή. Ξαναδουλέψαμε μαζί την περίοδο 2016-2023 όταν ήμουν επαρχιακός γραμματέας του ΑΚΕΛ Λευκωσίας/Κερύνειας και εκείνος στο μηχανισμό και μέλος της Επαρχιακής μας Γραμματείας. Και πάλι πολύ λίγες οι κέρες που δεν κουβεντιάσαμε, δεν μιλήσαμε, δεν ανταλλάξαμε απόψεις, δεν είδαμε τη δουλειά μας και τα τρεξίματά μας.
Με το Μιχάλη εκτός από αυτή τη στενή σχέση, μοιραζόμασταν και κοινά βιώματα, αφού είχε χάσει και εκείνος σε πολύ μικρή ηλικία τον πατέρα του κατά την τουρκική εισβολή το 1974.
Πάλεψε πολύ στη ζωή του αλλά και βασανίστηκε. Έχασε τους νεφρούς του λόγω επιπλοκών υγείας και η μια μεταμόσχευση που έκανε τελικά δεν πέτυχε. Το θέμα της υγείας του ήταν ένα θέμα για το οποίο όλοι οι συνάδελφοι μουρμουρούσαμε συνεχώς, ότι έπρεπε να προσέξει περισσότερο. «Πρόσεχε τη μάνα σου και εσένα για τη μάνα σου». Ήταν η κουβέντα όποτε μιλούσαμε για να έχει ισχυρό κίνητρο για να προσέχει. Ένας περήφανος και αγέρωχος άνθρωπος ο οποίος ουδέποτε δέχτηκε να έχει ειδική μεταχείριση λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζε.
Από το Μιχάλη θα θυμάμαι πάντα την πίστη και την αφοσίωση του στα ιδανικά και τις αρχές μας. Ήταν σε εκείνη την ομάδα των παιδιών του 1974 που κατανοούσαν στο πετσί τους ότι αν δεν αγωνιστείς, χωρίς πολιτικό αγώνα, είσαι καταδικασμένος η συμφορά να γίνει κολλητή σου. Ένας πραγματικός, αδελφικός φίλος.
Η οικογένεια Κούβαρου είναι πολυχαρωκαμένη και πολυβασανισμένη. Εκτός από τον πατέρα του που θυσιάστηκε το 1974, πριν λίγα χρόνια έφυγε ο πολυαγαπημένος του αδελφός Βαρνάβας (ο Μιχάλης μου ζήτησε και εκφώνησα τον επικήδειο αφού μέσω του Μιχάλη γνωριζόμασταν πολύ καλά), ξαφνικά με ανακοπή και στη συνέχεια ο αδελφότεκνος του (γιος του Βαρνάβα) σε δυστύχημα. Σήμερα έφυγε για το μεγάλο ταξίδι ο Μιχάλης.
Στο νοσοκομείο, απέναντι στη χαροκαμένη μάνα του, η φράση «τα λόγια είναι φτωχά» απέκτησαν στη συνείδησή μου μιαν άλλη, προσωποποιημένη διάσταση.
Η απώλεια είναι μεγάλη. Ο προσωπικός πόνος απειόριστος. Όμως αν μπορούσε ο Μιχάλης θα μας έλεγε να σηκώσουμε το κεφάλι ψηλά και να προχωρήσουμε με θάρρος, αξιοπρέπεια και πίστη, όπως ο ίδιος έπραξε σε όλη του τη ζωή.
Πηγή: omegalive.com.cy
